Wyższy dodatek nocny

Od 1 stycznia 2021, razem ze wzrostem minimalnego wynagrodzenia do 2.800 zł miesięcznie, rosną wszystkie związane z nim składniki wynagrodzenia. Jedynym z nich jest dodatek za pracę w nocy, którego wysokość w tym roku wahać się będzie – w poszczególnych miesiącach – od 3,04 zł za godzinę w marcu do 3,68 zł za godzinę w styczniu i maju.

Wysokość dodatku jest bowiem uzależniona od miesięcznego wymiaru godzin pracy i dlatego  też różni się w poszczególnych miesiącach roku. W 2021 będzie wynosić:

• w styczniu (19 dni, 152 godziny pracy) 3,68 zł
• w lutym (20 dni, 160 godzin pracy) 3,50 zł
• w marcu (23 dni, 184 godziny pracy) 3,04 zł
• w kwietniu (21 dni, 168 godzin pracy) 3,33 zł
• w maju (19 dni, 152 godziny pracy) 3,68 zł
• w czerwcu (21 dni, 168 godziny pracy) 3,33 zł
• w lipcu (22 dni, 176 godzin pracy) 3,18 zł
• w sierpniu (22 dni, 176 godzin pracy) 3,18 zł
• we wrześniu (22 dni, 176 godzin pracy) 3,18 zł
• w październiku (21 dni, 168 godziny pracy) 3,33 zł
• w listopadzie (20 dni, 160 godziny pracy) 3,50 zł
• w grudniu  (22 dni, 176 godzin pracy) 3,18 zł 

Powyższa kodeksowa wysokość dodatku za pracę w nocy jest wartością minimalną– dlatego też w postanowieniach zakładowych aktów prawa pracy mogą ustalić wyższe kwoty dodatku. Tak jeszcze kilka lat temu było w ówczesnym FAP (czyli obecnym FCA Poland), w którym zgodnie z zapisami układu zbiorowego dodatek za pracę w nocy wynosił 1,75 zł za godzinę. Stawka ta jednak nigdy nie była waloryzowana, zaś kodeksowy dodatek systematycznie rósł wraz z płacą minimalną i od 2013 w tyskim FCA Poland – zgodnie z art. 9 § 2 Kodeksu pracy – dodatek za pracę w nocy wypłacany jest w minimalnej kodeksowej wysokości.

Należy pamiętać, że dodatek za pracę w nocy jest niezależny od dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych. Otrzymują go – w równej wysokości – wszyscy pracujący w nocy. Jednocześnie ze względu na szczególnie uciążliwy charakter pracy w porze nocnej prawo zakazuje  zatrudniania w nocy m.in. pracownicy w ciąży, pracownika opiekującego się dzieckiem do ukończenia przez nie 4.roku życia bez jego zgody czy też pracownika młodocianego.

Razem z minimalnym wynagrodzeniem od 1 stycznia 2021 wzrosną również kwoty wolne od potrąceń komorniczych. W przypadku potrąceń niealimentacyjnych (np. rat kredytów) będzie to 2.061,67 zł (100 proc. minimalnego wynagrodzenia netto, czyli po odliczeniu podatków i składek) dla pracowników mających skończone 26 lat (oraz 2.800 zł dla zatrudnionych mających do 26 lat, którzy są zwolnieni z podatku), którzy zrezygnowali z PPK. W przypadku kar pieniężnych przewidzianych przez Kodeks Pracy (90 proc. minimalnego wynagrodzenia netto) będzie to odpowiednio: 1.855,50 zł i 2.520 zł, natomiast w przypadku potrąceń zaliczek pieniężnych udzielonych pracownikowi (75 proc. minimalnego wynagrodzenia netto) – 1.546,25 zł oraz 2.100 zł. Uwaga: osobom zatrudnionym na część etatu kwota wolna od potrąceń jest proporcjonalnie zmniejszana, czyli – przykładowo – w przypadku półetatowców jest o połowę niższa.

Jednocześnie należy przypomnieć, że w czasie epidemii koronawirusa kwoty wolne od potrąceń mogą zostać podwyższone. Wynika to z art. 52 ustawy o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli z powodu podjętych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działań służących zapobieganiu zarażeniem wirusem SARS-CoV-2 pracownikowi zostało obniżone wynagrodzenie lub członek rodziny pracownika utracił źródło dochodu, kwoty określone w art. 87¹ § 1 Kodeksu pracy ulegają zwiększeniu o  25 proc. na każdego nieosiągającego dochodu członka rodziny, którego pracownik ten ma na utrzymaniu.

(zz)