Biorąc pod uwagę sytuację ekonomiczną firmy, systematycznie zwiększające się obciążenie pracą załogi FAP oraz nieustanny wzrost cen i kosztów utrzymania, który doprowadził do poważnego spadku realnej wartości wynagrodzeń, grożącego zepchnięciem setek zatrudnionych i ich rodzin w obszar biedy NSZZ Solidarność FAP ponownie wystąpiła z żądaniem zbiorowej podwyżki dla wszystkich zatrudnionych w równej wysokości 2,50 zł na godzinę brutto i odpowiednio 420 zł miesięcznie brutto, w przypadku pracowników wynagradzanych według stawek miesięcznych, ustalenia jako zasady premii za efekty ekonomiczne w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia oraz wyeliminowania dysproporcji płacowych.
Żądania płacowa wraz z uzasadnieniem zostały przedstawione w adresowanym do Zarządu FAP piśmie z 29 kwietnia 2013. Międzyzakładowa Organizacja Związkowa NSZZ Solidarność działając na podstawie ustawy o związkach zawodowych oraz zakładowego układu zbiorowego pracy (ZUZP FAP) zwróciła się w nim o niezwłoczne (w maksymalnym terminie 14 dni) podjęcie rozmów mających na celu ustalenie w 2013 podwyżki zbiorowej płacy zasadniczej w FAP dla wszystkich zatrudnionych.
Jednocześnie biorąc pod uwagę:
- sytuację finansową firmy
- relacje cenowe na rynku wewnętrznym i w pozostałych krajach UE
- zdecydowanie coraz bardziej pogarszającą się sytuację finansową pracowników
- powiększające się nieuzasadnione dysproporcje płacową wynagrodzeń pracowników FAP w stosunku do zarobków w zakładach o takim samym profilu produkcji w Polsce i Unii Europejskiej
- konieczność stałego podnoszenia jakości i wydajności pracy możliwą do osiągnięcia tylko poprzez dobrą motywację jaką jest godne wynagrodzenie, które pozwala na poczucie bezpieczeństwa utrzymania rodziny
- odbudowanie zaufania pracowników do firmy
Zarząd MOZ NSZZ Solidarność FAP w nawiązaniu do wcześniej zgłaszanych licznych wniosków żąda:
- wzrostu płacy zasadniczej dla każdego pracownika w wysokości 2,50 zł brutto do godziny oraz odpowiednio 420 zł brutto miesięcznie, w przypadku pracowników wynagradzanych według stawek miesięcznych;
- ustalenia regulaminu zapewniającego wypłatę premii za efekty ekonomiczne w wysokości jednego miesięcznego wynagrodzenia;
- wyeliminowanie dyskryminacji płacowych w firmie;
- wprowadzenie podwyżek od 1 maja 2013 wraz z jednorazowym wyrównaniem od początku roku.
NSZZ Solidarność uważa, że realizacja tych żądań jest nie tylko uzasadniona ekonomicznie i realne, ale także niezbędne do spełnienia, aby zapewnić rozwój naszej firmie i poprawić jej konkurencyjność.
Natomiast dotychczasowa polityka Zarządu oparta na minimalizacji kosztów płacowych, nadmiernej eksploatacji pracowników spowodowanej głównie problemami organizacyjnymi stanowi zdaniem naszego związku realne zagrożenie interesów naszej firmy.
Za jak najszybszym wdrożeniem podwyżki zbiorowej w równej wysokości przemawia wysoki w ostatnich dwóch latach wzrost cen podstawowych produktów oraz kosztów utrzymania – średnio dwukrotnie przekraczający oficjalny wskaźnik inflacji, wynoszący w 2011-12 według GUS grubo ponad 8 proc. (należy pamiętać, że jest to tzw. procent składany, a nie suma rocznych wskaźników inflacji) – który wraz z jednoczesnym zamrożeniem płac zasadniczych w FAP doprowadziło do poważnego spadku realnej wartości wynagrodzeń pracowniczych, grożącej zepchnięciem setek zatrudnionych i ich rodzin w obszar biedy.
Jednocześnie rozpatrując skalę waloryzacji płac wynikającej ze wzrostu kosztów utrzymania należy pamiętać, że mająca w dużej mierze charakter socjalny płaca minimalna została w omawianym okresie podniesiona dwukrotnie (1 stycznia 2012 oraz 1 stycznia 2013) o łącznie 16,3 proc., co pokazuje urzędową (czyli raczej zaniżoną) skalę wzrostu kosztów utrzymania.
Nie wolno także zapominać o zamrożeniu płac zasadniczych w FAP w 2009, w efekcie którego pracownikom naszego zakładu nie został zrekompensowany spadek wartości nabywczej ich wynagrodzeń wynikający ze wzrostu cen w 2008 (wskaźnik inflacji według GUS wyniósł 4,2 proc.). W tym trzeba również pamiętać o uwzględnieniu procentu składanego – od 2008 ze względu na inflację złotówka utraciła zgodnie z danymi GUS jedną piątą wartości (dokładnie 19,7 proc.).
Podkreślić należy również, że ostatnie zmiany organizacyjne oraz znaczna redukcja zatrudnienia w FAP doprowadziły do wyraźnego zwiększenia obciążenia zadaniami szczególnie pracowników produkcyjnych naszego zakładu. Ten dodatkowy wysiłek powinien zostać odpowiednio finansowo wynagrodzony, co wynika zarówno z art. 13, jak i art.183c Kodeksu pracy. Skoro bowiem za jednakową pracę, czyli zgodnie z kodeksową definicją wymagającą porównywalnej odpowiedzialności i wysiłku, należy się jednakowe wynagrodzenie, to za pracę związaną z koniecznością większego wysiłku powinno być ono wyższe, co jest kolejnym potwierdzeniem niezbędności jak najszybszego wdrożenia podwyżki płac podstawowych w FAP.
Systematycznie rosnące obciążenie zadaniami pracowników naszego zakładu wyraźnie widać w przekazanych danych finansowych. Wykazują one w 2012 znacznie większy spadek wynagrodzeń (o 19,48 proc. w porównaniu z 2011) załogi, niż wypracowanych przez nią przychodów (o 14,54 proc.). Różnica ta jest jeszcze większa, gdy weźmie się pod uwagę lata 2011-12 – łączny spadek wynagrodzeń wyniósł w tym okresie 27,71 proc., natomiast przychodów jedynie 13,97 proc., czyli dwa razy mniej! Trzeba przy tym pamiętać, że wynagrodzenia – łącznie ze składkami na ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia płaconymi przez pracodawcę – stanowiły w 2012 raptem 2,27 proc. kosztów całkowitych. Przy czym udział wynagrodzeń w kosztach systematycznie malej: 2011 było to bowiem 2,34 proc., a w 2010 ponad 2,6 proc. Wskazuje to jednoznacznie, że dynamika zmniejszania kosztów płacowych, a tym samym spadku wynagrodzeń w FAP jest zdecydowanie silniejsza zarówno od dynamiki całkowitego ograniczenia kosztów, jak i spadku sprzedaży, które wyraźnie wyprzedza.
Należy równocześnie zaznaczyć, że wzrost płac zasadniczych, co najmniej w wysokości zgłoszonej przez naszą organizację związkową, pozwoli jednocześnie odbudować morale i nastroje wśród załogi naszego zakładu, poważnie nadszarpnięte zarówno ostatnimi zwolnieniami grupowymi, jak również wcześniejszą falą zwolnień indywidualnych, spełniających – co stwierdziła kontrola Państwowej Inspekcji Pracy – już wcześniej, tj. w połowie 2012 kryteria zwolnień grupowych. Tym samym wpłynie to korzystnie nie tylko na efektywność pracy, ale także na identyfikację z zakładem i marką.
Równocześnie trzeba pamiętać, że do odniesienia sukcesu na globalnym rynku motoryzacyjnym niezbędna jest inwestycja w ludzi, którzy zapewniają najwyższą jakość i wydajność produkcji oraz dobre wyniki finansowe. Dlatego też pracownikom FAP należy zapewnić godne wynagrodzenia odpowiadające ich wysiłkowi, umiejętnościom oraz zaangażowaniu. Szczególnie, w sytuacji gdy pozwalają na to wypracowane przez tych pracowników zyski (ponad 106,7 mln zł w 2012), które inwestowane powinny być nie tylko w finansowy kapitał zapasowy, ale również – a wręcz, przede wszystkim – w ludzki. Tym bardziej, że postulowany wzrost płac pochłonie jedynie niewielką cześć tych zysków.
Dlatego też NSZZ Solidarność zwróciła się również do wszystkich stron ZUZP FAP – czyli także pozostałych organizacji związkowych działających w FAP – o ustalenie w 2013 podwyżki zbiorowej płacy zasadniczej w FAP dla wszystkich zatrudnionych w równej wysokości 2,50 zł na godzinę brutto oraz odpowiednio 420 zł miesięcznie brutto, w przypadku pracowników wynagradzanych według stawek miesięcznych.
(rd)
