Zaprzestania dyskryminacyjnych działań wobec pracowników zmuszonych do skorzystania ze zwolnień lekarskich domaga się międzyzakładowa Solidarność oraz w piśmie do dyrekcji FAP zażądała wycofania wypowiedzeń umów o pracę, gdy podana jako powód absencja chorobowa, była wynikiem normalnego ryzyka zachorowania.
Przypomnieliśmy w nim, że – jak słusznie zauważył Sąd Najwyższy w wyroku z listopada 2001 – dokonując oceny zasadności wypowiedzenia umowy o pracę z powodu absencji chorobowej pracownika, należy uwzględnić okoliczność, że pracodawca powinien organizować swą działalność, biorąc pod uwagę nieuchronność nieobecności pracowników, spowodowanych chorobami, urlopami i innymi usprawiedliwionymi przyczynami. Jednocześnie w przyjętym przez Komisję Międzyzakładowa NSZZ Solidarność FAP stanowisku zwróciliśmy uwagę, że nachodzenie pracowników w domach, straszenie „umieszczeniem na liście do zwolnienia”, czy też bezzasadne uważanie przestrzegania zaleceń lekarskich, jako przejawu niskiej wartości zawodowej wypełniają dosłownie znamiona działań mobberskich, którym pracodawca z mocy prawa powinien przeciwdziałać, a nie im patronować, ani tym bardziej promować.
Szczególnie, że utrzymanie dobrego stan zdrowia pracowników zapewnienia stworzenie ergonomicznych miejsc pracy oraz jej właściwej organizacji i atmosfery, a nie straszenie chorych, ani nachodzenie ich w prywatnych mieszkaniach. Stres generalnie bowiem nie pomaga w leczeniu, podobnie jak nie podnosi efektywności pracy. W odróżnieniu od ciśnienia.
STANOWISKO Nr 2
z 27 października 2011 roku
Komisji Międzyzakładowej NSZZ Solidarność Fiat Auto Poland
ws. niedopuszczalnej dyskryminacji pracowników
Międzyzakładowa Organizacja Związkowa NSZZ Solidarność Fiat Auto Poland z najwyższym niepokojem obserwuje nasilające się działania dyrekcji fiatowskich spółek wobec osób zmuszonych do skorzystania ze zwolnień lekarskich. Pod pretekstem „dbałości o poziom absencji” czy też „zaniepokojenia przedłużającą się nieobecnością” mają one wywierać niedopuszczalną presję oraz zniechęcić pracowników do zachowania odpowiedniej dbałości o własne zdrowie, co trzeba uznać za działania jawnie sprzeczne z podstawowymi zasadami współżycia społecznego, do którego właściwego kształtowania zobowiązuje pracodawców prawo (art. 94 pkt 10 Kodeksu pracy).
Trzeba jednocześnie z całą stanowczością stwierdzić, że praktyki RePo i kierowników, nękających osoby zmuszone do korzystania ze zwolnień lekarskich wypełniają znamiona niedopuszczalnej przez prawo dyskryminacji pracowników (art.113 Kodeksu pracy), jak również ich nierównego traktowania (art.183a Kodeksu pracy). Stanowią również próbę przerzucania na barki zatrudnionych problemów z organizacją pracy, należącą do obowiązków pracodawcy. Nie wolno przy tym zapominać – jak słusznie stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z 6 listopada 2001 – że pracodawca powinien organizować swą działalność, biorąc pod uwagę nieuchronność nieobecności pracowników, spowodowanych chorobami, urlopami i innymi usprawiedliwionymi przyczynami.
Należy również zauważyć, że będące formą nękania nachodzenie pracowników w domach, straszenie „umieszczeniem na liście do zwolnienia”, czy też bezzasadne uważanie przestrzegania zaleceń lekarskich jako przejawu niskiej wartości zawodowej wypełniają dosłownie znamiona działań mobberskich zdefiniowanych w art.943 Kodeksu pracy, którym pracodawca ma bezwzględny obowiązek przeciwdziałać
Dlatego też Międzyzakładowa Organizacja Związkowa NSZZ Solidarność Fiat Auto Poland domaga się i oczekuje od dyrekcji zarówno Fiat Auto Poland, jak i pozostałych fiatowskich spółek do natychmiastowego zakończenia takich dyskryminacyjnych praktyk oraz podjęcia niezwłocznych, stanowczych działań mających na celu wykluczenie ich w przyszłości. Domagamy się bezwzględnego przestrzegania obowiązującego prawa, twardo podkreślając, że wszelkie praktyki dyskryminacyjne muszą być stanowczo zwalczane. Jednocześnie zwracamy uwagę, że na stan zdrowia pracowników realny wpływ ma zapewnienie ergonomicznych miejsc pracy oraz jej właściwej organizacji i atmosfery, a nie nachodzenie chorych w prywatnych mieszkaniach, samo w sobie stanowiące naruszenie, konstytucyjnie chronionego, miru ogniska domowego.
